Problem pochodzi z LX olimpiady fizycznej
Statek piracki wystrzelił z armaty (falkonetu) w kierunku statku przeciwnika żelazną kulę o promieniu $r = 2.5\mbox{cm}$.
Zaraz po opuszczeniu lufy kula miała prędkość $v_0 = 300\mbox{m}/\mbox{s}$ skierowaną pod kątem $\alpha$ do poziomu.
Następnie kula porusza się w powietrzu, a jedynymi siłami na nią działającymi były: stała siła grawitacji oraz siła oporu powietrza
skierowana w kierunku przeciwnym do kierunku poruszania siłę kuli, o wartości proporcjonalnej do kwadratu prędkości:
$ \vec{F} = -v^2\frac{\vec{v}}{v},\quad\text{gdzie}\quad C=\frac{1}{2}\kappa S\rho_{p}, $
przy czym $v$ jest prędkością kuli, a $\kappa$ stałym współczynnikiem oporu aerodynamicznego,
który dla kuli w przybliżeniu jest równy $0.45$. $S$ jest powierzchnią rzutu obiektu (kuli) na płaszczyznę prostopadłą do kierunku ruchu,
$\rho_p$ gęstością powietrza.
Przyjmij gęstość żelaza $\rho_{Fe} = 7900\mbox{kg}/\mbox{m}^3$ i powietrza $\rho_p=1.2\mbox{kg}/\mbox{m}^3$ przyspieszenie ziemskie
$g = 9.81\mbox{m}/\mbox{s}^2$. Punkt upadku kuli znajduje się na tej samej wysokości, co punkt jej wystrzelenia. Pomiń krzywiznę Ziemi.